Een kleine drie jaar terug was dochterlief zover om haar vleugels uit te slaan – studeren in de grote stad en dat werd natuurlijk Amsterdam. Zoonlief was twee jaar eerder richting Groningen vertrokken en had daar een mooi stekkie dicht bij de Uni maar ook dicht bij de stad – en nog betaalbaar ook 🙃. Dochter wilde hetzelfde wel in Amsterdam – maar je begrijpt wel dat is een onbegonnen missie. Wat wel lukte was een containerwoning in Diemen — best ruim, betaalbaar en ook wel dichtbij de belangrijke plekken. Vooral het geheel op zichzelf wonen zonder ‘storende’ medebewoners was een voordeel en dus kon de studietijd gestaag beginnen. Om een lang verhaal kort te maken: zo’n grote stad heeft ook zijn nadelen ( heel ander verhaal ) en de wens na een plekje met roomies werd steeds groter – maar in Amsterdam is dit voor een modaal inkomen ( of een student met volledige leen-beurs) bijna onmogelijk. Een aantal weken terug werd de gouden gelegenheid geboden : haar beste vriendin kreeg een aanbod om een bestaande woongroep te vervangen in hartje Amsterdam. Redelijk geprijsd (incl.) en met leuke mensen. Ouders hebben dan toch altijd weer twijfel ( is dit niet een beetje veel voor zo’n klein kamertje – weet je zeker dat het incl. is etc) maar madam wilde het en het was allemaal super. Nou je raad het al dat viel wel wat tegen, want internet moet apart betaald en ohja of ze ook nog ff boeg wilde betalen en dan het heftigste een kamer die ze in haar hoofd als heel leuk ingericht had maar die bij het daadwerkelijke inrichten toch net ff iets kleiner bleek. Op de verhuisdag, afgelopen zaterdag, alles ( 20! verhuisdozen, bed, tafel, stoelen en een kastje ) opmeet vertrekkende adres in Diemen in de bus geduwd en dan richting de binnenstad van Amsterdam. Gelukkig aan het begint van het steegje op nieuw adres een soort van parkeerplek ( 3 uur €25 ) en dan alles uitladen en in het huisje in de gemeenschappelijke ruimte eerst maar plaatsen. Die zat meteen vol:-) – nu de uitdaging om het matras ( bed kon gelukkig gedemonteerd ) door het tapgat naar boven te krijgen. Matras gaf gelukkig mee, de muren waren mooi opgedroogd ( week eerder van een verfje voorzien ) , vloer dweilen en bed plaatsen – ja en toen zat de kamer eigenlijk al vol. nu is het ook wel een smal tweepersoonsbed maar ja, kastje , tafel en stoeltjes werden nu wel een uitdaging. Het bankje en een kledingkast van het oude adres hadden we al niet meegenomen … mij zakte de moed in de schoenen maar dochterlief is blij en zegt dat het wel erg gezellig wordt met de meiden. Zij blij -ik blij – hoop alleen dat het even aanhoud 🏡💃☺️